Από την αρχή της δεκαετίας του ’70 και, για 4 σχεδόν δεκαετίες, τα καταστήματα δίσκων υπήρξαν όχι μόνο ένα απλό σημείο πώλησης, αλλά και σημεία συνάντησης και γνωριμίας, κοινώς στέκια! Όταν, αρχές δεκαετίας του ’70, η ΕΡΤ είχε μόνο το δίωρο με ξένη μουσική του Γιάννη Πετρίδη και του Κώστα Ζουγρή κι ελάχιστες άλλες εκπομπές, τα καταστήματα δίσκων μάθαιναν στον κόσμο τις νέες κυκλοφορίες. Όσο πέρναγαν τα χρόνια, οι πωλήσεις δίσκων, ελληνικών και ξένων, παρουσίαζαν αύξηση, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ‘00, όπου η ψηφιακή τεχνολογία έβαλε τέλος, όχι μόνο στο βινύλιο, αλλά και στο cd. Να σημειώσουμε ότι στα εκατομμύρια πωλήσεων δίσκων που πουλήθηκαν στη χώρα μας, συμπεριλαμβάνουμε και τις κασέτες που, ειδικά από το 1975 έως και το 1985, δηλαδή μια ολόκληρη δεκαετία, παρουσίασαν αύξηση, έστω κι αν οι εδώ δισκογραφικές εταιρείες είχαν χαμηλώσει εντελώς την αισθητική τους, με πρόχειρα εξώφυλλα και μέτριας ποιότητας ταινία εγγραφής, όταν στο εξωτερικό οι περισσότερες κασέτες δισκογραφικών εταιρειών ήταν χρωμίου και σιδηροχρωμίου!!!!Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
