Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας, το 1461, από τους Οθωμανούς, δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα - το 40% του πληθυσμού - αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας, κυρίως, στα αστικά κέντρα.